مفهوم آن همان است که: «یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ» (یعنی: و الله (سبحانه و تعالی) هر کس را بخواهد به (معرفت) نور خویش هدایت می کند). در اینجا شناخت خود به هدایت ممکن گردد، و مقصد هدایت نور باشد، پس بدون نور نه هدایت باشد و نه معرفت (شناخت). در اینجا هدایت هم مقدم باشد و هم مؤخر و در بین آن تنها نور گنجانیده می شود و نه غیر از آن.
سیّد محمّد سام نقشبندی
سفر عقل به دیار عشق
مقدمه ای بر عرفان و تصوف